Kolejny spór ideologiczny: czy terapia bólu to problem medyczny, czy teologiczny?
Sekretariat Apostolstwa Chorych w specjalnym oświadczeniu wyraził poparcie dla lekarzy kierujących się w swojej pracy zawodowej sumieniem, „opowiadającym się jednoznacznie za nietykalnością życia ludzkiego”
-Apostolstwo Chorych jest wspólnotą, która pomaga chorym przeżywać cierpienie w sposób twórczy, bardziej Chrystusowy. Nie jest odrębną organizacją, chociaż Papież Pius XI zatwierdzając 12 sierpnia 1934 r. Apostolstwo Chorych nazwał je "Unio Pia" - czyli pobożnym stowarzyszeniem. – czytamy na stronach Apostolstwa Chorych.
I dalej: założyciel Apostolstwa Chorych - ks. dr Michał Rękas uważał, że "Apostolstwo Chorych ma za cel uczynić z chorych apostołów przez przyjęcie, znoszenie i ofiarowanie cierpień za Kościół i zbawienie dusz. Apostolstwo podnosi chorego na duchu, ukazuje mu wielkie możliwości pracy twórczej mimo choroby i przez chorobę, uczy chorego cierpieć dobrze, po chrześcijańsku".
Ale czy ból można odczuwać bardziej, lub mniej Chrystusowo? Czy terapia bólu to problem medyczny, czy teologiczny? Cierpienie chorych, pozostaje cierpieniem niezależnie, czy pacjenci odczuwają je w sposób „bardziej”, czy „mniej” religijny. Czy ból należy uśmierzać, czy znosić i ofiarować "za dusze"?
-Chorzy, którzy z własnej woli pragną spełnić warunki przyjęcia do Apostolstwa Chorych, powinni zwrócić się do Krajowego Sekretariatu Apostolstwa – czytamy w komunikacie Apostolstwa.
-Ból wpisany jest w nasze życie, jest uznawany za jedno z najczęstszych odczuć towarzyszących człowiekowi. Międzynarodowe Towarzystwo Badania Bólu (IASP) definiuje ból jako nieprzyjemne przeżycie towarzyszące istniejącemu lub zagrażającemu uszkodzeniu tkanki – czytamy na stronach Instytutu Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej.
-Ból przewlekły czy przedłużający się ból ostry nie są jednak sojusznikami leczenia i rekonwalescencji – dodaje Instytut. Przedłużający się ból ostry zagraża zdrowiu pacjenta i jeśli jest nieleczony – może wywoływać poważne konsekwencje i zdecydowanie przedłużyć proces powrotu do zdrowia.
I dalej: założyciel Apostolstwa Chorych - ks. dr Michał Rękas uważał, że "Apostolstwo Chorych ma za cel uczynić z chorych apostołów przez przyjęcie, znoszenie i ofiarowanie cierpień za Kościół i zbawienie dusz. Apostolstwo podnosi chorego na duchu, ukazuje mu wielkie możliwości pracy twórczej mimo choroby i przez chorobę, uczy chorego cierpieć dobrze, po chrześcijańsku".
Ale czy ból można odczuwać bardziej, lub mniej Chrystusowo? Czy terapia bólu to problem medyczny, czy teologiczny? Cierpienie chorych, pozostaje cierpieniem niezależnie, czy pacjenci odczuwają je w sposób „bardziej”, czy „mniej” religijny. Czy ból należy uśmierzać, czy znosić i ofiarować "za dusze"?
-Chorzy, którzy z własnej woli pragną spełnić warunki przyjęcia do Apostolstwa Chorych, powinni zwrócić się do Krajowego Sekretariatu Apostolstwa – czytamy w komunikacie Apostolstwa.
-Ból wpisany jest w nasze życie, jest uznawany za jedno z najczęstszych odczuć towarzyszących człowiekowi. Międzynarodowe Towarzystwo Badania Bólu (IASP) definiuje ból jako nieprzyjemne przeżycie towarzyszące istniejącemu lub zagrażającemu uszkodzeniu tkanki – czytamy na stronach Instytutu Praw Pacjenta i Edukacji Zdrowotnej.
-Ból przewlekły czy przedłużający się ból ostry nie są jednak sojusznikami leczenia i rekonwalescencji – dodaje Instytut. Przedłużający się ból ostry zagraża zdrowiu pacjenta i jeśli jest nieleczony – może wywoływać poważne konsekwencje i zdecydowanie przedłużyć proces powrotu do zdrowia.
