Ćwiczenia leczą wątrobę niezależnie od utraty wagi?
Aktywność fizyczna jest fundamentalnym zaleceniem dla pacjentów z MASH. Wciąż jednak trwa debata naukowa, czy trening fizyczny przekłada się na bezpośrednie korzyści dla wątroby (pod postacią poprawy histologicznej), czy też jego działanie jest jedynie pośrednim efektem towarzyszącej mu utraty masy ciała. Najnowsza analiza post-hoc z randomizowanego badania NASHFit rzuca nowe światło na ten problem.
Analiza post-hoc objęła 23 pacjentów z potwierdzonym w biopsji MASH, którzy uczestniczyli w randomizowanym badaniu NASHFit. Pacjentów losowo przydzielono do 20-tygodniowego, nadzorowanego programu treningu aerobowego o umiarkowanej intensywności lub do grupy otrzymującej standardowe zalecenia dotyczące stylu życia. Obie grupy otrzymały również porady dietetyczne w duchu diety śródziemnomorskiej. Porównano zmiany we wskaźniku MASH-RI – złożonym z wielu biomarkerów (m.in. enzymów wątrobowych i parametrów z rezonansu magnetycznego) – między obiema grupami.
Zastosowanie wskaźnika MASH-RI do oceny odpowiedzi na leczenie wykazało, że pacjenci z grupy aktywnie trenującej osiągali histologiczną remisję stłuszczeniowego zapalenia wątroby prawie trzykrotnie częściej. Porównanie grup wykazało, że wycofanie się stłuszczeniowego zapalenia wątroby (MASH), oceniane za pomocą wskaźnika, stwierdzono u istotnie większego odsetka pacjentów w grupie ćwiczącej (33%) niż w grupie kontrolnej (13%). Zaobserwowano również, że sam trening fizyczny prowadził do poprawy poszczególnych składowych wskaźnika MASH-RI, w tym do obniżenia stężenia enzymów wątrobowych (AlAT i AspAT) oraz do zmniejszenia procentowej zawartości tłuszczu w wątrobie, mierzonej za pomocą rezonansu magnetycznego.
Chociaż badanie przeprowadzono na niewielkiej grupie pacjentów, dostarcza ono ważnych dowodów, że trening fizyczny prowadzi do ustąpienia stłuszczeniowego zapalenia wątroby (ocenianego wskaźnikiem MASH-RI) znacznie skuteczniej niż standardowe zalecenia.
