Uregulowania z biomedycyny potrzebne
Helsińska Fundacja Praw Człowieka namawia do ratyfikacji przez Polskę Konwencji o ochronie praw człowieka i godności jednostki ludzkiej w dziedzinie biologii i medycyny. Fundacja zwraca uwagę na brak wystarczających uregulowań prawnych w zakresie biomedycyny.
Niedostatecznie uregulowane są kwestie związane z genotypem ludzkim, transplantacją, czy też badaniami z wykorzystaniem ludzi. Prawo niewystarczająco wytycza sposoby postępowania z ludzkimi embrionami. Konwencja zakazuje tworzenia embrionów do celów badawczych oraz chroni je, gdy prawo wewnętrzne danego państwa dopuszcza prowadzenie badań biomedycznych z ich użyciem.
Helsińska Fundacja Praw Człowiek podkreśliła, iż Konwencja jest podstawowym dokumentem w Europie regulującym sprawy z pogranicza medycyny, etyki i prawa, a Polska nie posiada w tym przedmiocie wystarczających regulacji prawnych. Jednocześnie powołuje się na ustalenia powołanego w 2008 roku Zespołu ds. Konwencji Bioetycznej, który rekomendował powstanie Polskiej Rady Bioetycznej oraz podjęcie działań mających na celu doprowadzenie do zgodności prawa polskiego z treścią Konwencji. Rada Bioetyczna nie rozpoczęła jeszcze swojej pracy.
Polska podpisała Konwencję 7 maja 1999 roku, jednak dotąd jej nie ratyfikowała. Konwencja przewiduje możliwość składania zastrzeżeń przez państwa-strony do któregokolwiek z jej artykułów. W związku z powyższym, Konwencja nie narzuca regulacji, których nie można pogodzić z ustawodawstwem krajowym.
Helsińska Fundacja Praw Człowiek podkreśliła, iż Konwencja jest podstawowym dokumentem w Europie regulującym sprawy z pogranicza medycyny, etyki i prawa, a Polska nie posiada w tym przedmiocie wystarczających regulacji prawnych. Jednocześnie powołuje się na ustalenia powołanego w 2008 roku Zespołu ds. Konwencji Bioetycznej, który rekomendował powstanie Polskiej Rady Bioetycznej oraz podjęcie działań mających na celu doprowadzenie do zgodności prawa polskiego z treścią Konwencji. Rada Bioetyczna nie rozpoczęła jeszcze swojej pracy.
Polska podpisała Konwencję 7 maja 1999 roku, jednak dotąd jej nie ratyfikowała. Konwencja przewiduje możliwość składania zastrzeżeń przez państwa-strony do któregokolwiek z jej artykułów. W związku z powyższym, Konwencja nie narzuca regulacji, których nie można pogodzić z ustawodawstwem krajowym.
