Niektóre leki podrożały 60 razy
Po lipcowej aktualizacji listy leków refundowanych wzrosła cena leku uśmierzającego ból w chorobie nowotworowej - Effentoru. Jego cena wzrosła z 3,20 zł to ponad 193 zł. Pacjenci muszą dopłacać więcej do 425 pozycji lekowych na ministerialnej liście leków refundowanych.
Jak pisze w swoim blogu w Tygodniku Powszechnym Zbigniew Kuźmiuk, po lipcowej aktualizacji podrożały i to znacznie liczne inne leki na różne odmiany choroby nowotworowej, leki antyalergiczne i na odczulanie, przeciwpadaczkowe i na schizofrenię, z których korzystają setki tysięcy pacjentów.
Ustawa refundacyjna uchwalona w maju 2011 roku (i podpisana w czerwcu przez prezydenta Komorowskiego), miała jednak i cel ukryty przed opinią publiczną, a w szczególności przed ludźmi chorymi, mianowicie znaczące zmniejszenie środków finansowych przeznaczanych corocznie przez NFZ na refundację leków - pisze Tygodnik Powszechny.
Środki te z roku na rok rosną i w roku 2011 wyniosły już ponad 20 procent całości wydatków NFZ, dlatego do ustawy wpisano 17 proc. limit wydatków na leki refundowane, którego Fundusz nie może już od tej pory przekroczyć.
Głównym instrumentem, który od tamtej pory ogranicza wydatki na leki refundowane, jest swoisty bat finansowy na lekarzy, w postaci zwrotu kwot nienależnej refundacji razem z odsetkami ustalonej przez kontrolerów NFZ.
Kontrole te mogą być przeprowadzane w ciągu 5 lat od daty wystawienia recepty, a kontrolowane są nie tylko uprawnienie pacjenta do leków refundowanych (a więc czy w momencie wizyty u lekarza był on ubezpieczony, a dokładnie czy miał opłaconą składkę zdrowotną) ale przede wszystkim czy przepisany pacjentowi lek podlega refundacji w danej jednostce chorobowej.
W ustawie refundacyjnej znajdują się bowiem zapisy nakazujące lekarzowi przepisywanie z refundacją leku tylko w zastosowaniu w stosunku do jednostki chorobowej na którą lek został w Polsce zarejestrowany.
W efekcie lekarze boją się przepisywać leki ze 100 proc. refundacją. Stąd wyraźny wzrost współpłacenia za leki przez pacjentów, które według różnych źródeł wynosi 40 procent, a nawet 70 procent. NFZ zaoszczędził na wydatkach 5 mld zł, pacjenci dopłacili 1,5 mld zł.
Ustawa refundacyjna uchwalona w maju 2011 roku (i podpisana w czerwcu przez prezydenta Komorowskiego), miała jednak i cel ukryty przed opinią publiczną, a w szczególności przed ludźmi chorymi, mianowicie znaczące zmniejszenie środków finansowych przeznaczanych corocznie przez NFZ na refundację leków - pisze Tygodnik Powszechny.
Środki te z roku na rok rosną i w roku 2011 wyniosły już ponad 20 procent całości wydatków NFZ, dlatego do ustawy wpisano 17 proc. limit wydatków na leki refundowane, którego Fundusz nie może już od tej pory przekroczyć.
Głównym instrumentem, który od tamtej pory ogranicza wydatki na leki refundowane, jest swoisty bat finansowy na lekarzy, w postaci zwrotu kwot nienależnej refundacji razem z odsetkami ustalonej przez kontrolerów NFZ.
Kontrole te mogą być przeprowadzane w ciągu 5 lat od daty wystawienia recepty, a kontrolowane są nie tylko uprawnienie pacjenta do leków refundowanych (a więc czy w momencie wizyty u lekarza był on ubezpieczony, a dokładnie czy miał opłaconą składkę zdrowotną) ale przede wszystkim czy przepisany pacjentowi lek podlega refundacji w danej jednostce chorobowej.
W ustawie refundacyjnej znajdują się bowiem zapisy nakazujące lekarzowi przepisywanie z refundacją leku tylko w zastosowaniu w stosunku do jednostki chorobowej na którą lek został w Polsce zarejestrowany.
W efekcie lekarze boją się przepisywać leki ze 100 proc. refundacją. Stąd wyraźny wzrost współpłacenia za leki przez pacjentów, które według różnych źródeł wynosi 40 procent, a nawet 70 procent. NFZ zaoszczędził na wydatkach 5 mld zł, pacjenci dopłacili 1,5 mld zł.
