Leczenie zachowawcze hiperplazji endometrium a płodność
Autor:
Alicja Kostecka
Data: 24.06.2019
Źródło: DM/www.ajog.org/article/S0002-9378(19)30687-8/fulltext
Działy:
Doniesienia naukowe
Aktualności
| Tagi: | hiperplazja, rak endometrium |
Patologiczne zmiany w endometrium, takie jak hiperplazja z atypią lub rak, wymagają pilnego leczenia. Gdy dotykają kobiety w wieku rozrodczym stanowią zagrożenie dla planów prokreacyjnych, co dodatkowo obniża jakość życia pacjentek. Część pań kwalifikuje się do leczenia zachowawczego i wówczas mają one szansę na urodzenie potomstwa.
Na łamach American Journal of Obstetrics & Gynecology ukazały się wyniki retrospektywnego badania przeprowadzonego przez naukowców z MD Anderson Cancer Center. Przeanalizowano dane 4007 kobiet poniżej 45. roku życia, które w latach 2000-2014 zostały poddane leczeniu z powodu raka endometrium lub hiperplazji z atypią.
Większość badanych pacjentek (3189/4007, 79,6%) leczono operacyjne. Spośród 818 kobiet leczonych początkowo gestagenami 397 (48,5%) poddano następnie histerektomii; dla 421 kobiet była to jedyna forma terapii. Ostatnia z wymienionych podgrup charakteryzowała się niższym średnim wiekiem (mediana wieku 36 vs. 41 lat; p<0,001). Wykazano tendencję do coraz częstszego kwalifikowania pacjentek do leczenia zachowawczego - w 2014 roku odsetek ten wynosił już 24,9% (p<0,001). Wśród pacjentek leczonych zachowawczo stwierdzono 131 ciąż u 92 pacjentek, w tym 49 urodzeń żywych (wskaźnik żywych urodzeń 11,6%). Ponadto w tej grupie aż 50% pań leczyło się z powodu niepłodności i wykazano, że stwarza to znacznie większe szanse na prokreację (OR 5,9, p<0,0001). Średni czas do urodzenia żywego potomstwa po rozpoznaniu zmian w endometrium wynosił 756 dni.
Jak widać mimo coraz szerzej stosowanego leczenia zachowawczego rak endometrium lub hiperplazja z atypią w młodym wieku wiążą się ze stosunkowo niską szansą na urodzenie potomstwa. Ważne jest więc unikanie czynników ryzyka zachorowania, takich jak otyłość, cukrzyca czy nadciśnienie tętnicze.
Większość badanych pacjentek (3189/4007, 79,6%) leczono operacyjne. Spośród 818 kobiet leczonych początkowo gestagenami 397 (48,5%) poddano następnie histerektomii; dla 421 kobiet była to jedyna forma terapii. Ostatnia z wymienionych podgrup charakteryzowała się niższym średnim wiekiem (mediana wieku 36 vs. 41 lat; p<0,001). Wykazano tendencję do coraz częstszego kwalifikowania pacjentek do leczenia zachowawczego - w 2014 roku odsetek ten wynosił już 24,9% (p<0,001). Wśród pacjentek leczonych zachowawczo stwierdzono 131 ciąż u 92 pacjentek, w tym 49 urodzeń żywych (wskaźnik żywych urodzeń 11,6%). Ponadto w tej grupie aż 50% pań leczyło się z powodu niepłodności i wykazano, że stwarza to znacznie większe szanse na prokreację (OR 5,9, p<0,0001). Średni czas do urodzenia żywego potomstwa po rozpoznaniu zmian w endometrium wynosił 756 dni.
Jak widać mimo coraz szerzej stosowanego leczenia zachowawczego rak endometrium lub hiperplazja z atypią w młodym wieku wiążą się ze stosunkowo niską szansą na urodzenie potomstwa. Ważne jest więc unikanie czynników ryzyka zachorowania, takich jak otyłość, cukrzyca czy nadciśnienie tętnicze.
Przegląd Menopauzalny
