Adagrasib a docetaksel w leczeniu NSCLC
2. Smit EF, Dingemans A-MC. Adagrasib for KRASG12C mutated advanced non-small-cell lung cancer . The Lancet 2025;406(10503):P576-577.
W randomizowanym, wieloośrodkowym, otwartym badaniu fazy III KRYSTAL-12 wykazano, że adagrasib istotnie wydłuża czas przeżycia wolnego od progresji (PFS) oraz zwiększa odsetek obiektywnych odpowiedzi (ORR) w porównaniu z docetakselem u pacjentów z zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (non-small cell lung cancer, NSCLC) z mutacją G12C w genie KRAS po wcześniejszym leczeniu.
Dane uzyskane podczas badania fazy III KRYSTAL-12 są zgodne z wcześniejszymi obserwacjami z badania KRYSTAL-1 i dodatkowo wskazują na skuteczność leku w zakresie zmian wewnątrzczaszkowych u pacjentów z przerzutami do mózgu.
Mutacje G12C genu KRAS występują u mniej więcej 14 proc.chorych na raka gruczołowego płuca, jednak w populacji azjatyckiej odsetek ten wynosi jedynie ok. 4 proc. Dotychczas stosowanym standardem po niepowodzeniu chemioterapii i immunoterapii był docetaksel, ale pojawienie się swoistych inhibitorów KRAS G12C – sotorasibu i adagrasibu – w istotny sposób zmieniło praktykę kliniczną.
Do badania KRYSTAL-12 włączono 453 pacjentów, losowo przydzielonych w stosunku 2:1 do kohorty otrzymującej adagrasib (600 mg dwa razy dziennie doustnie) bądź docetakselu w dawce 75 mg/m2 dożylnie co 3 tygodnie. Mediana obserwacji wyniosła 7,2 miesiąca. W populacji ITT (intention-to-treat [ITT], analiza wyników w grupach wyodrębnionych zgodnie z zaplanowanym leczeniem) mediana PFS wynosiła 5,5 miesiąca w grupie leczonej adagrasibem wobec 3,8 miesiąca w grupie leczonej docetakselem (HR 0,58; p < 0,0001). Odsetek odpowiedzi obiektywnych był istotnie wyższy w ramieniu z adagrasibem (32 proc. vs 9 proc.). Korzyści obserwowano we wszystkich analizowanych podgrupach, także u chorych z przerzutami do mózgu.
Profil bezpieczeństwa adagrasibu był zgodny z wcześniejszymi doniesieniami. Działania niepożądane co najmniej 3. stopnia wystąpiły u 47 proc. chorych otrzymujących adagrasib oraz u 46 proc. leczonych docetakselem. Zgłoszono cztery zgony związane z leczeniem w grupie adagrasibu i jeden w grupie docetakselu. Dane dotyczące przeżycia całkowitego (OS) są nadal niedojrzałe i zostaną zaprezentowane w późniejszym terminie.
Autorzy badania podkreślają, że wybór docetakselu jako ramienia kontrolnego odzwierciedlał ówczesny standard leczenia, choć przy obecnie dostępnych opcjach terapeutycznych może być mniej adekwatny. Choć uzyskane wydłużenie PFS ma charakter umiarkowany, wyniki pozostają zgodne z danymi dotyczącymi sotorasibu (badanie CodeBreak 200) i potwierdzają, że inhibitory KRAS G12C przynoszą realny, choć ograniczony postęp terapeutyczny w zaawansowanym NDRP.
Obecnie trwają dalsze badania adagrasibu, zarówno w monoterapii (KRYSTAL-12), jak i w skojarzeniu z immunoterapią lub chemoimmunoterapią w pierwszej linii leczenia (KRYSTAL-7, KRYSTAL-4), które mają na celu poprawę wyników przeżycia całkowitego.
Patronat naukowy portalu: