123RF
Klinicyści apelują o zmiany w standardach leczenia raka nerki
Działy:
Aktualności w Onkologia
Aktualności
Rak nerki jest jednym z najbardziej zaniedbanych obszarów onkologicznych. Od prawie trzech lat nie wprowadzono żadnej zmiany w dostępie do nowoczesnych terapii, co sprawia, że poziom leczenia tego rodzaju nowotworów w Polsce znacznie odbiega od światowych standardów. Pilnej refundacji wymaga nowy program lekowy.
Parlamentarny Zespół ds. Onkologii wspólnie z przedstawicielami Ministerstwa Zdrowia, ekspertami medycznymi oraz przedstawicielami organizacji pacjenckich opracował listę koniecznych zmian w zakresie leczenia raka nerki.
Najbardziej dotkliwym dla pacjentów, ale też dla lekarzy, jest brak innowacyjnych leków w 1. linii leczenia oraz ich całkowity brak w 3. linii leczenia. Miesiąc temu został złożony w Ministerstwie Zdrowia nowy program lekowy leczenia raka nerki oparty o zalecenia międzynarodowe oraz nowe zalecenia Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej. Przedłużające się prace nad projektem budzą niepokój zarówno lekarzy, jak i pacjentów. Oba te środowiska z niecierpliwością czekają na przyspieszenie prac nad ostatecznym kształtem programu lekowego, jego zatwierdzenie i przekazanie do oceny AOTMiT. Jak palący jest to problem, potwierdziły wnioski płynące z czwartkowego posiedzenia.
W posiedzeniu zespołu parlamentarnego uczestniczyli specjaliści z zakresu onkologii. Prof. dr hab. Jakub Kucharz z Kliniki Nowotworów Układu Moczowego Narodowego Instytutu Onkologii im. M. Skłodowskiej-Curie – Państwowego Instytutu Badawczego zwrócił m.in. uwagę na epidemiologię raka nerki.
– Liczba zachorowań wzrasta. W Polsce u mężczyzn w 2018 roku wystąpiło blisko 3160 zachorowań, oraz blisko 1600 zgonów z powodu raka nerkowo-komórkowego. U kobiet były to 2072 zachorowania, niespełna 980 zgonów z tego powodu. Podkreślił również, że rak nerki wykrywany jest w większości już w stadium zaawansowanym – zauważa prof. dr hab. Jakub Kucharz.
Prof. Kucharz pokazał rażące różnice pomiędzy aktualnym standardem leczenia raka nerki w Polsce a zaleceniami Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej i ESMO, zwłaszcza w pierwszej i trzeciej linii leczenia. Chorzy z pośredniej i złej grupy rokowniczej nie mają w ogóle dostępu do obecnie najskuteczniejszego leczenia za pomocą immunoterapii w pierwszej linii, a ci z grupy o dobrym rokowaniu nie mogą być leczeni najmniej toksycznym inhibitorem kinazy tyrozynowej.
O znaczeniu toksyczności i profilu bezpieczeństwa leku w terapii raka nerki mówił dr n. med. Piotr Tomczak z Kliniki i Katedry Onkologii Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu podkreślając, że w leczeniu tego nowotworu lekarz musi mieć dostęp do szerokiego wachlarza opcji terapeutycznych. Natomiast dr n. farm. Leszek Borkowski zwrócił uwagę na kwestię kosztów leczenia skutków działań niepożądanych i zaapelował, aby leki o wysokim profilu bezpieczeństwa były szczególnie brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji refundacyjnych, nie tylko z uwagi na skuteczność, ale również z powodu mniejszych kosztów całkowitych terapii.
Katarzyna Klimkowska, specjalista w Departamencie Polityki Lekowej i Farmacji Ministerstwa Zdrowia zapewniała, że resort pracuje nad poprawą dostępu do terapii raka nerki. – Do ministra zdrowia wpłynęły wnioski o objęcie refundacją większości zarejestrowanych nowych leków, przede wszystkim do stosowania w terapii pierwszej linii, które poprawią możliwości leczenia w raku nerki. W tej chwili w ministerstwie pracujemy nad jednym, wspólnym programem lekowym, który zmieni w zasadniczy sposób prowadzenie terapii raka nerki. Program będzie prawdopodobnie obejmował te leki, które już są na etapie bardziej zaawansowanym, czyli przeszły ocenę AOTMiT. Do stosowana w 1. linii, tj. niwolumab z ipilinumabem, pembrolizumab z aksytynibem, lek zawierający kabozantynib i lek zawierający tiwozanib. Mamy również wnioski dotyczące 3. linii leczenia z zastosowaniem kabozatynibu. Ten wniosek też jest po ocenie AOTMiT – zapowiedziała Katarzyna Klimkowska.
Eksperci stworzyli listę postulatów do Ministerstwa Zdrowia:
1. Pilna nowelizacja programu lekowego do kształtu maksymalnie odpowiadającego aktualnym wytycznym, przygotowanym przez Polskie Towarzystwo Onkologii Klinicznej, w tym zwłaszcza uzupełnienie leków stosowanych w 1. linii leczenia oraz stworzenie 3. linii leczenia.
2. Przyspieszenie prac nad ostatecznym kształtem programu lekowego i przekazanie go do oceny AOTMiT.
3. Zwiększenie elastyczności stosowania terapii w ramach programu lekowego w celu możliwości ordynacji terapii przez lekarza w zależności od indywidualnego stanu zdrowia chorego.
4. Kierowanie się przez Ministerstwo Zdrowia zarówno efektywnością kliniczną, jak i profilem bezpieczeństwa terapii, biorąc pod uwagę koszty związane z leczeniem działań niepożądanych.
Wskazali także na ułomność obecnie obowiązującej ustawy refundacyjnej, której zapisy dotyczące koniecznej zgody wszystkich uczestników programu na jego zapisy powoduje znaczne opóźnienia. Sytuacja ta wymagałoby zmian.
Najbardziej dotkliwym dla pacjentów, ale też dla lekarzy, jest brak innowacyjnych leków w 1. linii leczenia oraz ich całkowity brak w 3. linii leczenia. Miesiąc temu został złożony w Ministerstwie Zdrowia nowy program lekowy leczenia raka nerki oparty o zalecenia międzynarodowe oraz nowe zalecenia Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej. Przedłużające się prace nad projektem budzą niepokój zarówno lekarzy, jak i pacjentów. Oba te środowiska z niecierpliwością czekają na przyspieszenie prac nad ostatecznym kształtem programu lekowego, jego zatwierdzenie i przekazanie do oceny AOTMiT. Jak palący jest to problem, potwierdziły wnioski płynące z czwartkowego posiedzenia.
W posiedzeniu zespołu parlamentarnego uczestniczyli specjaliści z zakresu onkologii. Prof. dr hab. Jakub Kucharz z Kliniki Nowotworów Układu Moczowego Narodowego Instytutu Onkologii im. M. Skłodowskiej-Curie – Państwowego Instytutu Badawczego zwrócił m.in. uwagę na epidemiologię raka nerki.
– Liczba zachorowań wzrasta. W Polsce u mężczyzn w 2018 roku wystąpiło blisko 3160 zachorowań, oraz blisko 1600 zgonów z powodu raka nerkowo-komórkowego. U kobiet były to 2072 zachorowania, niespełna 980 zgonów z tego powodu. Podkreślił również, że rak nerki wykrywany jest w większości już w stadium zaawansowanym – zauważa prof. dr hab. Jakub Kucharz.
Prof. Kucharz pokazał rażące różnice pomiędzy aktualnym standardem leczenia raka nerki w Polsce a zaleceniami Polskiego Towarzystwa Onkologii Klinicznej i ESMO, zwłaszcza w pierwszej i trzeciej linii leczenia. Chorzy z pośredniej i złej grupy rokowniczej nie mają w ogóle dostępu do obecnie najskuteczniejszego leczenia za pomocą immunoterapii w pierwszej linii, a ci z grupy o dobrym rokowaniu nie mogą być leczeni najmniej toksycznym inhibitorem kinazy tyrozynowej.
O znaczeniu toksyczności i profilu bezpieczeństwa leku w terapii raka nerki mówił dr n. med. Piotr Tomczak z Kliniki i Katedry Onkologii Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu podkreślając, że w leczeniu tego nowotworu lekarz musi mieć dostęp do szerokiego wachlarza opcji terapeutycznych. Natomiast dr n. farm. Leszek Borkowski zwrócił uwagę na kwestię kosztów leczenia skutków działań niepożądanych i zaapelował, aby leki o wysokim profilu bezpieczeństwa były szczególnie brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji refundacyjnych, nie tylko z uwagi na skuteczność, ale również z powodu mniejszych kosztów całkowitych terapii.
Katarzyna Klimkowska, specjalista w Departamencie Polityki Lekowej i Farmacji Ministerstwa Zdrowia zapewniała, że resort pracuje nad poprawą dostępu do terapii raka nerki. – Do ministra zdrowia wpłynęły wnioski o objęcie refundacją większości zarejestrowanych nowych leków, przede wszystkim do stosowania w terapii pierwszej linii, które poprawią możliwości leczenia w raku nerki. W tej chwili w ministerstwie pracujemy nad jednym, wspólnym programem lekowym, który zmieni w zasadniczy sposób prowadzenie terapii raka nerki. Program będzie prawdopodobnie obejmował te leki, które już są na etapie bardziej zaawansowanym, czyli przeszły ocenę AOTMiT. Do stosowana w 1. linii, tj. niwolumab z ipilinumabem, pembrolizumab z aksytynibem, lek zawierający kabozantynib i lek zawierający tiwozanib. Mamy również wnioski dotyczące 3. linii leczenia z zastosowaniem kabozatynibu. Ten wniosek też jest po ocenie AOTMiT – zapowiedziała Katarzyna Klimkowska.
Eksperci stworzyli listę postulatów do Ministerstwa Zdrowia:
1. Pilna nowelizacja programu lekowego do kształtu maksymalnie odpowiadającego aktualnym wytycznym, przygotowanym przez Polskie Towarzystwo Onkologii Klinicznej, w tym zwłaszcza uzupełnienie leków stosowanych w 1. linii leczenia oraz stworzenie 3. linii leczenia.
2. Przyspieszenie prac nad ostatecznym kształtem programu lekowego i przekazanie go do oceny AOTMiT.
3. Zwiększenie elastyczności stosowania terapii w ramach programu lekowego w celu możliwości ordynacji terapii przez lekarza w zależności od indywidualnego stanu zdrowia chorego.
4. Kierowanie się przez Ministerstwo Zdrowia zarówno efektywnością kliniczną, jak i profilem bezpieczeństwa terapii, biorąc pod uwagę koszty związane z leczeniem działań niepożądanych.
Wskazali także na ułomność obecnie obowiązującej ustawy refundacyjnej, której zapisy dotyczące koniecznej zgody wszystkich uczestników programu na jego zapisy powoduje znaczne opóźnienia. Sytuacja ta wymagałoby zmian.
