Interwencje żywieniowe u chorych na nowotwory złośliwe

Stan odżywienia większości pacjentów z chorobą nowotworową jest nieprawidłowy już w momencie jej rozpoznania, a postępująca utrata masy ciała stanowi jeden z najczęstszych przejawów obecności nowotworu złośliwego. Zaburzenia w stanie odżywienia są jedną z przyczyn słabszej odpowiedzi na zastosowane leczenie przeciwnowotworowe, częstszego występowania jego skutków niepożądanych i poważnych powikłań oraz gorszej jakości życia chorych. Wynikają one z nakładających się procesów związanych zarówno z samą obecnością nowotworu złośliwego, jak i podejmowanymi działaniami diagnostyczno-terapeutycznymi. Postępowanie w zakresie interwencji żywieniowych rozpoczyna się od oceny stanu odżywienia, której powinno się dokonywać odpowiednio często, aby w razie potrzeby podjąć właściwe działania. Leczenie żywieniowe polega na planowym dostarczaniu ściśle określonych i prawidłowo zbilansowanych składników odżywczych, odpowiednio dobranych i dostosowanych do indywidualnych potrzeb pacjenta. Może być ono prowadzone poprzez przewód pokarmowy i/lub drogą pozajelitową i niekiedy wymaga wsparcia farmakologicznego, ponieważ samo zwiększenie podaży składników od­żywczych jest często niewystarczające do odpowiedniej redukcji procesów katabolicznych, niezbędnej do uzyskania przyrostu masy ciała.