Pseudomedycyna w PKWiU – samorząd reaguje

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej wystosowało stanowisko dotyczące projektu rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU).

Prezydium NRL wyraża oburzenie faktem, że w załączniku do rozporządzenia, które ma wprowadzać do stosowania w statystyce, ewidencji i dokumentacji oraz rachunkowości PKWiU, w Sekcji R pn. „Usługi w zakresie opieki zdrowotnej i pomocy społecznej” przewidziano pozycje od 86.96 do 86.96.00.0, w których wyróżniono „Usługi w zakresie medycyny tradycyjnej, uzupełniającej i alternatywnej”.

Samorząd lekarski od wielu lat walczy z pseudomedycyną

– Niedopuszczalne jest umieszczanie w stosowanej urzędowo klasyfikacji wyrobów i usług działalności pseudomedycznej, której efekty zdrowotne nie są oparte na żadnych danych naukowych, a nawet, która ma zostać uznana za działalność zakazaną przez przepisy prawa – wskazuje w wydanym stanowisku Naczelna Rada Lekarska. 

Tak  wynika z rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz ustawy o systemie powiadamiania ratunkowego.

– Działalność polegająca na stosowaniu metody niebędącej świadczeniem zdrowotnym, a której przypisuje się właściwości świadczenia zdrowotnego, będzie zakazana – zaznacza samorząd. 

Zdaniem NRL, opiniowany projekt rozporządzenia „ może niejako legitymizować w Polsce działania pseudomedyczne, które nie tylko nie są poparte dowodami naukowymi, ale również mogą być niebezpieczne dla osób, które się im poddają, także poprzez fakt, że powodują opóźnienie lub nawet unikanie skorzystania z leczenia metodami zgodnymi z aktualną wiedzą medyczną”.

– Samo określenie tych metod przymiotnikiem „medycyna” wprowadza w błąd poprzez skojarzenie z prawdziwą wiedzą medyczną – zaznacza.

Samorząd lekarski chce odpowiedzialności karnej dla praktyk pseudomedycznych – Jedynym środkiem mogącym realnie ukrócić praktyki pseudomedyczne byłoby wprowadzenie zmian w przepisach o odpowiedzialności karnej osób, które biorą udział w ich wykonywaniu – uważa Naczelna Rada Lekarska.

— Szkoda, że rządzący po raz kolejny uwierzyli w jakąś magiczną wiedzę niedostępną światu medycznemu. To w przyszłości przyniesie bardzo negatywne konsekwencje, to zagraża zdrowiu i życiu pacjentów — komentuje wiceprezes Naczelnej Rady Lekarskiej i przewodniczący Komisji Stomatologicznej Paweł Barucha.

Opis działalności prowadzonej przez lekarzy dentystów budzi wątpliwości NRL

Prezydium NRL zgłasza ponadto zastrzeżenia do projektu rozporządzenia Rady Ministrów w zakresie, w jakim została w tym rozporządzeniu opisana działalność prowadzona przez lekarzy dentystów. Przypomina, że od 1 maja 2004 r. jedyna prawidłowa nazwa zawodu to „lekarz dentysta”. Rada tłumaczy, że ta nazwa zawodu została wprowadzona na mocy ustawy z 10 kwietnia 2003 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz ustawy o zmianie ustawy o zawodzie lekarza oraz o zmianie innych ustaw. Dotyczy ona także osób, które uprzednio nabyły uprawnienia do tytułu zawodowego lekarza stomatologa.

Zastrzeżenia Rady budz rówież pozycja 86.2 „Usługi w zakresie praktyki lekarskiej i dentystycznej”, będąca w załączniku do rozporządzenia w Sekcji R – „Usługi w zakresie opieki zdrowotnej i pomocy społecznej”.

NRL wskazuje, że prawidłowa nazwa powinna brzmieć „Praktyka lekarska i praktyka lekarska dentystyczna”.

Stosowne zmiany powinny nastąpić także w pozycjach 86.23 i 86.23.0: „Usługi w zakresie praktyki dentystycznej” oraz w pozycjach 86.23.02 i 86.23.02.0: „Pozostałe usługi w zakresie praktyki dentystycznej”, które powinny zostać prawidłowo znaczone jako „Usługi w zakresie praktyki lekarskiej dentystycznej” oraz „Pozostałe usługi w zakresie praktyki lekarskiej dentystycznej”.

Błąd w nazwie zawodu

Samorząd stwierdza, że nakaz używania w stosowanej urzędowo klasyfikacji wyrobów i usług oznaczeń zawierających nieprawidłową nazwę zawodu lekarza dentysty może prowadzić do niepotrzebnego chaosu terminologicznego, a pominięcie w oznaczeniu tego zawodu słowa „lekarz” może być odebrane nawet jako deprecjonowanie zawodu lekarza dentysty.

Lex szarlatan – projekt Kara za praktyki pseudomedyczne nałożona przez Rzecznika Praw Pacjenta może wynieść do miliona złotych i dotyczyć medycznej dezinformacji w przypadku uzyskiwania z niej korzyści majątkowej lub osobistej.

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej wskazuje, że błąd w nazwie zawodu występuje także w załączniku do rozporządzenia w Sekcji R pn. „Usługi w zakresie opieki zdrowotnej i pomocy społecznej” gdzie w pozycji 86.10.05 i 86.10.05.0 znajduje się zapis: „Pozostałe usługi szpitalne świadczone przez lekarzy medycyny”.

NRL dodaje, że skorygowania wymaga tutaj oznaczenie zawodu lekarza – ustawa z 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty przewiduje bowiem jedynie nazwę „lekarz”, nieprawidłowe jest wobec tego używanie nazwy „lekarz medycyny”.