Czy pacjenci z POChP muszą korzystać z tlenu całodobowo?
Długotrwała tlenoterapia stanowi jedną z niewielu interwencji w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc (POChP), które realnie wydłużają przeżycie pacjentów z ciężką przewlekłą hipoksemią. Standardowo zaleca się stosowanie tlenu nawet przez 24 godziny na dobę, jednak taki schemat bywa znacznym obciążeniem dla chorych, ograniczając ich mobilność i pogarszając jakość życia.
Na łamach „The New England Journal of Medicine” opublikowano wyniki randomizowanego badania porównującego skuteczność 24-godzinnej i 15-godzinnej tlenoterapii u pacjentów z ciężką hipoksemią.
Czy krótsze stosowanie tlenoterapii jest równie skuteczne?
Do badania włączono osoby rozpoczynające leczenie tlenem z powodu przewlekłej hipoksemii w spoczynku. Uczestników przydzielono losowo do grup otrzymujących tlenoterapię przez 24 lub 15 godzin na dobę. W okresie od maja 2018 r. do kwietnia 2022 r. zrandomizowano 241 pacjentów – 117 do grupy 24-godzinnej i 124 do grupy 15-godzinnej. Po roku obserwacji nie wykazano różnic w ryzyku hospitalizacji ani zgonu pomiędzy obiema strategiami (średnia częstość zdarzeń odpowiednio 124,7 i 124,5 na 100 osobolat). Nie stwierdzono również różnic w częstości hospitalizacji z jakiejkolwiek przyczyny, śmiertelności całkowitej ani częstości zdarzeń niepożądanych.
Podsumowując, tlenoterapia trwająca 15 godzin na dobę okazała się równie skuteczna jak całodobowe leczenie pod względem redukcji ryzyka hospitalizacji i zgonu.
Wyniki te sugerują, że w praktyce klinicznej można rozważać bardziej elastyczne schematy terapii, dostosowane do potrzeb i stylu życia pacjentów, bez utraty bezpieczeństwa czy skuteczności. Dla pulmonologów oznacza to możliwość zaoferowania chorym większej swobody i poprawy jakości życia, przy zachowaniu korzyści prognostycznych.
Patronat naukowy portalu: