Walka o stołki w unijnej ochronie zdrowia w Brukseli
Wybory do Parlamentu Europejskiego zdominowały na pewien czas tok zdarzeń w Brukseli. Teraz możemy obserwować kalendarz dalszych działań. Od zakończenia wyborów potrzeba jeszcze kilku miesięcy na proces negocjacyjny, który wyłoni kandydatów na poszczególne stanowiska. Sprawy personalne będą miały ogromne znaczenie dla polityki zdrowotnej Unii Europejskiej.
Do obsadzenia jest wiele stanowisk. Pod koniec maja wybraliśmy 751 posłów Parlamentu Europejskiego (PE). Dwóch z nich otrzyma nominacje na prezydentów PE. Będą oni sprawować ten urząd po dwa i pół roku. Dołączy do nich czternastu wiceprezydentów. Poszczególne ugrupowania polityczne wybiorą swoich liderów. Każda z dwudziestu dwóch komisji będzie potrzebować przewodniczących i zastępców. Po jednym nowym reprezentancie parlament skieruje do Komisji Europejskiej i do Rady Unii Europejskiej.
Co jest do wzięcia
Komisja Europejska (KE) też będzie miała nowego przewodniczącego (już wiemy, że na ten fotel zarekomendowano byłego premiera Luksemburga – Jean-Claude’a Junckera). Powołanych zostanie również dwudziestu siedmiu komisarzy. Poznamy ponadto nowego sekretarza generalnego KE. Na koniec jeszcze jedna nominacja – na prezydenta Rady Unii Europejskiej.
Nie jest tu istotne samo przedstawienie struktur instytucji unijnych, ale raczej znaczenie, jakie ma wybór poszczególnych osób. Trzeba dostrzec potencjalne zmiany w funkcjonowaniu tworzonych przez nie instytucji unijnych – to swoista demokratyczna (r)ewolucja. W zależności od tego, która opcja otrzyma mandat i będzie w stanie zbudować większościową koalicję, w takim kierunku zmierzać będzie prawo i polityka unijna. Czy można liczyć na kontynuację dotychczasowych trendów?
Inwestycje
Ogromne fundusze (ponad 77 mld euro) przeznaczone na badania i rozwój usług zdrowotnych na lata 2014–2020 spowodują napływ innowacyjnych metod leczniczych. Europejskie Innowacyjne Partnerstwo dla Aktywnego i Zdrowego Starzenia się już od 2012 r. zbiera dobre praktyki w projektowaniu systemów ochrony zdrowia z całej Europy (zebrano już ponad 580 przykładów). Ponad 700 projektów, podzielonych na sześć grup zadaniowych (action groups), koordynuje swoje działania, by realizować główne cele przyjęte w strategii Europa 2020. Wspierający te zadania następca VII Programu Ramowego (FP7), program Horyzont 2020, promuje współpracę uczelni i centrów badawczo-rozwojowych z podmiotami biznesowymi (duże korporacje oraz małe i średnie firmy – SME). W efekcie, na co liczy UE, powinno powstać wiele rozwiązań, które poprzez swoją innowacyjność pozwolą uniknąć kosztów pośrednich wynikających z leczenia chorób przewlekłych oraz pomogą gospodarce unijnej, przyczyniając się do wzrostu PKB i spadku bezrobocia. Pozwoli to jednocześnie podnieść przychód na poziomie rodziny, co może pomóc w eliminowaniu różnic w zdrowiu poszczególnych społeczeństw i między regionami Europy.
Zaburzenia psychiczne
Można i trzeba wymienić jeszcze wiele ważnych tematów: troska o zdrowie psychiczne (szacuje się, że od jednej czwartej do jednej trzeciej Europejczyków boryka się z zaburzeniami psychicznymi i wzrasta liczba samobójstw jako efekt kryzysu finansowego) czy też konieczność przygotowania się do samoopieki z rosnącą rolą aplikacji zdrowotnych (m-Zdrowia). Jednak największym wyzwaniem dla całej społeczności zdrowotnej mogą się okazać wzajemne relacje pomiędzy ekonomią, prawem i polityką, gdzie nie do uniknięcia będzie batalia zdrowia publicznego z ekonomią polityczną, a nie tylko z ekonomią zdrowia.
Co jest do wzięcia
Komisja Europejska (KE) też będzie miała nowego przewodniczącego (już wiemy, że na ten fotel zarekomendowano byłego premiera Luksemburga – Jean-Claude’a Junckera). Powołanych zostanie również dwudziestu siedmiu komisarzy. Poznamy ponadto nowego sekretarza generalnego KE. Na koniec jeszcze jedna nominacja – na prezydenta Rady Unii Europejskiej.
Nie jest tu istotne samo przedstawienie struktur instytucji unijnych, ale raczej znaczenie, jakie ma wybór poszczególnych osób. Trzeba dostrzec potencjalne zmiany w funkcjonowaniu tworzonych przez nie instytucji unijnych – to swoista demokratyczna (r)ewolucja. W zależności od tego, która opcja otrzyma mandat i będzie w stanie zbudować większościową koalicję, w takim kierunku zmierzać będzie prawo i polityka unijna. Czy można liczyć na kontynuację dotychczasowych trendów?
Inwestycje
Ogromne fundusze (ponad 77 mld euro) przeznaczone na badania i rozwój usług zdrowotnych na lata 2014–2020 spowodują napływ innowacyjnych metod leczniczych. Europejskie Innowacyjne Partnerstwo dla Aktywnego i Zdrowego Starzenia się już od 2012 r. zbiera dobre praktyki w projektowaniu systemów ochrony zdrowia z całej Europy (zebrano już ponad 580 przykładów). Ponad 700 projektów, podzielonych na sześć grup zadaniowych (action groups), koordynuje swoje działania, by realizować główne cele przyjęte w strategii Europa 2020. Wspierający te zadania następca VII Programu Ramowego (FP7), program Horyzont 2020, promuje współpracę uczelni i centrów badawczo-rozwojowych z podmiotami biznesowymi (duże korporacje oraz małe i średnie firmy – SME). W efekcie, na co liczy UE, powinno powstać wiele rozwiązań, które poprzez swoją innowacyjność pozwolą uniknąć kosztów pośrednich wynikających z leczenia chorób przewlekłych oraz pomogą gospodarce unijnej, przyczyniając się do wzrostu PKB i spadku bezrobocia. Pozwoli to jednocześnie podnieść przychód na poziomie rodziny, co może pomóc w eliminowaniu różnic w zdrowiu poszczególnych społeczeństw i między regionami Europy.
Zaburzenia psychiczne
Można i trzeba wymienić jeszcze wiele ważnych tematów: troska o zdrowie psychiczne (szacuje się, że od jednej czwartej do jednej trzeciej Europejczyków boryka się z zaburzeniami psychicznymi i wzrasta liczba samobójstw jako efekt kryzysu finansowego) czy też konieczność przygotowania się do samoopieki z rosnącą rolą aplikacji zdrowotnych (m-Zdrowia). Jednak największym wyzwaniem dla całej społeczności zdrowotnej mogą się okazać wzajemne relacje pomiędzy ekonomią, prawem i polityką, gdzie nie do uniknięcia będzie batalia zdrowia publicznego z ekonomią polityczną, a nie tylko z ekonomią zdrowia.
