Czy nałożenie kwarantanny jest decyzją administracyjną?
Skierowanie na kwarantannę osoby narażonej na chorobę zakaźną nie jest decyzją administracyjną, lecz czynnością z zakresu administracji publicznej – tak wynika z uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Sprawa zaczęła się jeszcze w czasie pandemii COVID-19, gdy małoletnia wówczas Alicja została umieszczona na kwarantannie w związku z zagrożeniem zakażenia się wirusem SARS-CoV-2. Od tego nakazu, wydanego przez krakowski sanepid, odwołali się opiekunowie dziewczynki, wskazując między innymi na poważne uchybienie formalne, jakim było niedochowanie formy decyzji administracyjnej, opisanej w Kodeksie postępowania administracyjnego – przypomina o tym „Dziennik Gazeta Prawna”, informując, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie jednak nie przyznał racji opiekunom małoletniej i oddalił skargę.
Odwołujący się jednak nie złożyli broni i skierowali do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną. Jednak rozpatrujący ją skład trzech sędziów uznał, że w sprawie istnieje bardzo poważny problem prawny – w jakiej formie powinien zostać nałożony na obywatela obowiązek poddania się kwarantannie i czy potrzebna jest do tego decyzja administracyjna w rozumieniu k.p.a.
Zagadnienie to przekazano do rozpoznania składowi siedmiu sędziów.
– Było to uzasadnione także i tym, że orzecznictwo oraz doktryna proponowały w tej kwestii całkowicie rozbieżne rozstrzygnięcia, przy czym bardziej skłaniano się ku obowiązkowi wydania przez organy sanitarne decyzji administracyjnej. Takie rozwiązanie popierał też Rzecznik Praw Obywatelskich i prokurator generalny – czytamy w „Dzienniku Gazecie Prawnej”.
Powiększony skład NSA jednak nie uznał tego poglądu za właściwy i orzekł, że konkretyzacja i indywidualizacja obowiązku poddania się kwarantannie osób, o których mowa w art. 34 ust. 2 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, następuje w drodze czynności z zakresu administracji publicznej, o której stanowi art. 3 § 2 pkt 4 Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi.
Z dokumentów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 27 października 2025 r. o sygnaturze I GPS 1/25 wynika, że wydanie decyzji w przedmiocie skierowania na kwarantannę okazało się zbędne w świetle przepisów powołanych w uchwale ustaw.
„Dziennik Gazeta Prawna” informuje, że NSA w uzasadnieniu zwrócił uwagę, że art. 34 ust. 2 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi nie nakazuje wydania decyzji administracyjnej do umieszczenia na kwarantannie albo objęcia nadzorem epidemiologicznym. Wprawdzie funkcjonuje zasada domniemania rozstrzygnięć w takiej formie, ale powinna być stosowana wyjątkowo i tylko gdy wymaga tego ochrona praw człowieka. W wypadku kwarantanny nie ma uzasadnienia do zastosowania tego domniemania.
Przeczytaj także: „Interaktywny raport o COVID-19”.
