Józefów: Małoinwazyjny zabieg wszczepienia stentgraftu
Na oddziale chirurgii naczyniowej w należącym do American Heart of Poland Centrum Kardiologicznym w Józefowie przeprowadzono zabieg wyłączenia tętniaka aorty brzusznej przy użyciu stentgraftu Nellix. To nowa metoda terapeutyczna dla pacjentów z grupy wysokiego ryzyka. Dzięki temu, że jest małoinwazyjna pacjent szybko dochodzi do siebie i po kilkudziesięciu godzinach jest w stanie opuścić szpital.
Zabieg został przeprowadzony u 70-letniego pacjenta, u którego rozpoznano objawowy tętniak aorty brzusznej. Ze względu na szereg schorzeń dodatkowych, takich jak choroba niedokrwienna serca, migotanie przedsionków, nadciśnienie tętnicze, czy przewlekła obturacyjna choroba płuc wykonanie u niego klasycznej operacji, wymagającej otwarcia jamy brzusznej, wiązałaby się z bardzo dużym ryzykiem powikłań, a nawet zgonu. Dodatkowo, ze względu na trudną anatomię tętniaka (tzw. krótka szyja tętniaka), u pacjenta nie mógł zostać zastosowany również tradycyjny stentgraft.
– Stentgraft Nellix jest nowatorskim podejściem do zaopatrzenia tętniaków aorty brzusznej, która daje nam lekarzom szersze możliwości. Zastosowanie tego typu stentgraftów jest często jedyną szansą na pomoc dla pacjentów obciążonych chorobami współistniejącymi – mówi dr n. med. Robert Michał Proczka, ordynator Oddziału Chirurgii Naczyniowej w Centrum Kardiologii w Józefowie. – Aby pomóc tym pacjentom postanowiliśmy rozpocząć stosowanie stentgraftów Nellix, które używane są w Polsce zaledwie od kilku miesięcy.
Z tętniakiem aorty mamy do czynienie wtedy, gdy jest ona lokalnie poszerzona o więcej niż 50 proc. w porównaniu do prawidłowej szerokości. Najczęstszą lokalizacją tętniaka jest odcinek podnerkowy aorty brzusznej. Choroba jest bardzo niebezpieczna, bo rozwija się u większości chorych bezobjawowo. Do wykrycia tętniaka często dochodzi przypadkowo przy okazji badań obrazowych z powodu innych wskazań. Co gorsze jest wewnętrzną „tykającą bombą”, która w każdej chwili grozi pęknięciem i śmiercią chorego. Dlatego tak istotne jest skuteczne zabezpieczenie tętniaków u jak największej liczby pacjentów.
Zaopatrzenie tętniaków metodą małoinwazyjną, czyli przez niewielkie nacięcia w tętnicach pachwinach, polega na wprowadzeniu do aorty brzusznej stentgraftu, czyli specjalnej protezy, wyłączającego tętniak z krążenia. Dzięki stentgraftowi powstaje „nowa aorta” wewnątrz tętniaka, a sam tętniak pozostaje na zewnątrz, wykrzepia i z czasem obkurcza. – Metoda małoinwazyjna sprawia, że pacjent może już po kilkudziesięciu godzinach wstać i wyjść ze szpitala do domu. Oznacza to mniejsze koszty dla systemu oraz większy komfort pacjenta – dodaje ordynator.
– Stentgraft Nellix jest nowatorskim podejściem do zaopatrzenia tętniaków aorty brzusznej, która daje nam lekarzom szersze możliwości. Zastosowanie tego typu stentgraftów jest często jedyną szansą na pomoc dla pacjentów obciążonych chorobami współistniejącymi – mówi dr n. med. Robert Michał Proczka, ordynator Oddziału Chirurgii Naczyniowej w Centrum Kardiologii w Józefowie. – Aby pomóc tym pacjentom postanowiliśmy rozpocząć stosowanie stentgraftów Nellix, które używane są w Polsce zaledwie od kilku miesięcy.
Z tętniakiem aorty mamy do czynienie wtedy, gdy jest ona lokalnie poszerzona o więcej niż 50 proc. w porównaniu do prawidłowej szerokości. Najczęstszą lokalizacją tętniaka jest odcinek podnerkowy aorty brzusznej. Choroba jest bardzo niebezpieczna, bo rozwija się u większości chorych bezobjawowo. Do wykrycia tętniaka często dochodzi przypadkowo przy okazji badań obrazowych z powodu innych wskazań. Co gorsze jest wewnętrzną „tykającą bombą”, która w każdej chwili grozi pęknięciem i śmiercią chorego. Dlatego tak istotne jest skuteczne zabezpieczenie tętniaków u jak największej liczby pacjentów.
Zaopatrzenie tętniaków metodą małoinwazyjną, czyli przez niewielkie nacięcia w tętnicach pachwinach, polega na wprowadzeniu do aorty brzusznej stentgraftu, czyli specjalnej protezy, wyłączającego tętniak z krążenia. Dzięki stentgraftowi powstaje „nowa aorta” wewnątrz tętniaka, a sam tętniak pozostaje na zewnątrz, wykrzepia i z czasem obkurcza. – Metoda małoinwazyjna sprawia, że pacjent może już po kilkudziesięciu godzinach wstać i wyjść ze szpitala do domu. Oznacza to mniejsze koszty dla systemu oraz większy komfort pacjenta – dodaje ordynator.
