Nowy pięciokrotny agonista wspomaga odchudzanie
| Tagi: | otyłość, choroba otyłościowa, leczenie otyłości, nadwaga, glukoza, insulinooporność, GLP-1, badania, Daniela Liśkiewicz |
Związek składający się z pięciu agonistów, który sprzyja utracie wagi i reguluje glukozę, okazał się obiecujący w mysich modelach otyłości, także przy insulinooporności – wynika z najnowszych badań.
Badany związek nazywany jest agonistą pięciokrotnym, ponieważ wraz z GLP-1 i agonistami receptora polipeptydu insulinotropowego (GIP) zależnego od glukozy zawiera lanifibranor – cząsteczkę, która aktywuje trzy różne receptory aktywowane proliferatorami peroksysomów (PPAR), warianty alfa, delta i gamma, z których wszystkie są zaangażowane w regulację energii.
Naukowcy podkreślają, że nie jest to terapia skojarzona – pięć agonistów jest zawartych w jednej cząsteczce.
Dr Daniela Liśkiewicz z Instytutu Cukrzycy i Otyłości, Helmholtz Zentrum München w Monachium w Niemczech omówiła rozwój nowego agonisty na dorocznym spotkaniu Europejskiego Towarzystwa Badań nad Cukrzycą (EASD) 2025.
– PPAR są głównymi regulatorami metabolizmu ulegającego ekspresji w kluczowych tkankach metabolicznych – wyjaśniła, dodając, że PPAR-gamma napędza różnicowanie tkanki tłuszczowej i magazynowanie lipidów, poprawiając w ten sposób ogólnoustrojową wrażliwość na insulinę.
PPAR-alfa ulega silnej ekspresji w wątrobie, sercu i mięśniach, gdzie wspomaga utlenianie kwasów tłuszczowych i zmniejsza krążące trójglicerydy. PPAR-delta ulega szerokiej ekspresji w tkankach i zwiększa wykorzystanie kwasów tłuszczowych oraz wydatek energetyczny.
Naukowcy zdecydowali się włączyć do swojej terapii lanifibranor, agonistę pan-PPAR, który aktywuje wszystkie trzy izoformy PPAR. Lanifibranor jest obecnie w trzeciej fazie badań klinicznych dotyczących stłuszczeniowej choroby wątroby związanej z dysfunkcją metaboliczną i wykazał korzystny profil bezpieczeństwa.
W nowym leku lanifibranor jest dostarczany celowo – zamiast rozprowadzać się po całym organizmie, jest dostarczany tylko do komórek wykazujących ekspresję receptorów GIP lub GLP-1, w ramach precyzyjnego leczenia.
Obecnie nowy pięciokrotny agonista GLP-1/GIP/pan-PPAR jest testowany w mysich modelach otyłości spowodowanej czynnikami genetycznymi i dietą, a także w modelach z delecją receptora inkretynowego lub nadekspresją receptora GIP specyficznego dla adipocytów. Ostatnie eksperymenty wykazały, że pięciokrotny agonista wykazał większą skuteczność niż GLP-1/GIP lub semaglutyd w zmniejszaniu masy ciała, zmniejszaniu spożycia pokarmu i poprawie hiperglikemii u myszy z otyłością i insulinoopornością.
– Te wzmocnione efekty wynikają z synergicznego działania szlaków inkretyn i PPAR w mózgu i tkance tłuszczowej – zaznaczyła dr Liśkiewicz.
Wykazano również, że nowy związek jest znacznie skuteczniejszy w zmniejszaniu masy ciała i poprawie metabolizmu energetycznego i kontroli glukozy niż GLP-1/GIP lub sam agonista pan-PPAR lub jako leczenie skojarzone.
Data rozpoczęcia badań klinicznych na ludziach nie została jeszcze ustalona.
Current Topics in Diabetes
