Inhibitory TNF powiązane z niższym ryzykiem łuszczycowego zapalenia stawów
| Tagi: | łuszczycowe zapalenie stawów, inhibitory TNF, etanercept, infliksimab i adalimumab, fototerapia, wąskopasmowe promieniowanie ultrafioletowe B |
U pacjentów z przewlekłą łuszczycą plackowatą długotrwałe leczenie inhibitorami TNF wiązało się z niższym ryzykiem wystąpienia łuszczycowego zapalenia stawów (ŁZS) niż fototerapia wąskopasmowym promieniowaniem ultrafioletowym B.
W podłużnym badaniu kohortowym naukowcy włączyli do badania 946 dorosłych pacjentów leczonych na przewlekłą łuszczycę plackowatą w okresie od września 2005 r. do września 2010 r. Utworzono dwie grupy dopasowane pod względem wyników skłonności, po 297 pacjentów w każdej: osoby otrzymujące inhibitory TNF, w tym etanercept, infliksimab i adalimumab (średni wiek 52,2 roku; 65,7 proc. mężczyzn) oraz fototerapię z wykorzystaniem wąskopasmowego promieniowania ultrafioletowego B (średni wiek 51,5 roku; 64,6 proc. mężczyzn). Przed rozpoczęciem terapii pacjenci przeszli ocenę reumatologiczną.
Częstość występowania łuszczycowego zapalenia stawów oceniano w średnim okresie obserwacji wynoszącym 9,1 i 8,9 roku na osobę w przypadku pacjentów otrzymujących inhibitory TNF i fototerapię.
Współczynnik zapadalności na łuszczycowe zapalenie stawów na 100 pacjentów z łuszczycą wynosił 1,18 wśród pacjentów przyjmujących inhibitory TNF i 2,48 wśród pacjentów poddawanych fototerapii (współczynnik zapadalności 2,1; P = 0,0002).
Leczenie inhibitorami TNF wiązało się ze znacznie niższym ryzykiem wystąpienia łuszczycowego zapalenia stawów niż fototerapia (skorygowany współczynnik ryzyka [aHR], 0,32; P <0,0001), co zaobserwowano w przypadku łuszczycy o różnym nasileniu (na podstawie wyników indeksu PASI).
Ból stawów okazał się najsilniejszym niezależnym czynnikiem prognostycznym ryzyka wystąpienia łuszczycowego zapalenia stawów (aHR, 7,68; P <0,0001), następnie łuszczyca paznokci (aHR, 1,93; P = 0,0004) i wyższe wyjściowe wyniki PASI (aHR, 1,03 na punkt wzrostu; P = 0,0096).
„Wielodyscyplinarne podejście, w którym uczestniczą dermatolodzy i reumatolodzy, mające na celu identyfikację i leczenie artralgii, może mieć kluczowe znaczenie dla ograniczenia postępu choroby” – napisali autorzy.
Badaniem kierował dr n. med. Stefano Piaserico z Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu w Padwie we Włoszech. Wyniki badania opublikowano online 3 lipca 2025 roku w czasopiśmie „Rheumatology”.
