Inhibitory JAK w leczeniu AZS po niepowodzeniu leczenia dupilumabem
| Tagi: | atopowe zapalenie skóry, AZS, inhibitory JAK |
Zastosowanie inhibitorów JAK w terapii pacjentów z umiarkowanym do ciężkiego atopowym zapaleniem skóry wykazały trwałą poprawę wskaźnika nasilenia i powierzchni wyprysku (EASI), swędzenia i jakości życia w 16. i 24. tygodniu, niezależnie od wcześniejszej odpowiedzi na dupilumab.
Czescy naukowcy przeprowadzili w okresie od stycznia 2022 r. do września 2024 r. wieloośrodkowe badanie retrospektywne w warunkach rzeczywistych z udziałem 241 pacjentów w 11 ośrodkach dermatologicznych. Uczestnicy z umiarkowanym do ciężkiego atopowym zapaleniem skóry, którzy ukończyli co najmniej 16-tygodniową terapię inhibitorami JAK, zostali podzieleni na dwie podgrupy na podstawie aktualnego leczenia: grupę osób nieleczonych wcześniej dupilumabem i grupę osób nieodpowiadających na dupilumab.
Analiza objęła zmiany we wskaźnikach EASI, DLQI (Dermatology Life Quality Index) i Itch Numeric Rating Scale od wartości wyjściowych w 16. i 24. tygodniu. Ogółem 148 pacjentów przyjmowało upadacytynib (99 nie przyjmowało dupilumabu, a 49 nie przyjmowało dupilumabu po jego niepowodzeniu), 47 przyjmowało baricytynib (32 nie przyjmowało dupilumabu, a 15 nie przyjmowało dupilumabu po jego niepowodzeniu) i 46 przyjmowało abrocytynib (35 nie przyjmowało dupilumabu, a 11 nie przyjmowało dupilumabu po jego niepowodzeniu).
W 16. tygodniu wskaźniki odpowiedzi na badanie EASI-75 wśród pacjentów nieleczonych wcześniej dupilumabem w porównaniu z pacjentami nieodpowiadającymi na dupilumab wyniosły odpowiednio 86 proc. i 82 proc. w przypadku upadacytynibu, 91 proc. i 73 proc. w przypadku abrocytynibu i 81 proc. i 67 proc. w przypadku baricytynibu.
Co najmniej 4-punktową redukcję wyniku w skali Itch Numeric Rating Scale osiągnęło 82 proc. pacjentów nieleczonych wcześniej dupilumabem w porównaniu z 76 proc. pacjentów nieodpowiadających na dupilumab w przypadku upadacytynibu, 83 proc. w porównaniu z 91 proc. w przypadku abrocytynibu oraz 72 proc. w porównaniu z 40 proc. w przypadku baricytynibu.
W 16. tygodniu zaobserwowano co najmniej 4-punktową redukcję wyników DLQI u 89 proc. pacjentów nieleczonych wcześniej dupilumabem w porównaniu z 98 proc. pacjentów nieodpowiadających na dupilumab w grupie otrzymującej upadacytynib, odpowiednio 97 proc. i 100 proc. w grupie otrzymującej abrocytynib oraz 88 proc. i 93 proc. w grupie otrzymującej baricytynib.
Korzyści kliniczne utrzymywały się do 24. tygodnia, przy czym średnie wyniki EASI poniżej 5 (z wyjątkiem baricytynibu), a poprawa DLQI i świądu była trwała. W ciągu pierwszych 16 tygodni działania niepożądane wystąpiły u 31,8 proc. pacjentów leczonych upadacytynibem, 41,3 proc. leczonych abrocytynibem i 17,0 proc. leczonych baricytynibem. Do najczęstszych zdarzeń niepożądanych należały: trądzik (9,5 proc.) i hiperlipidemia (6,1 proc.) w przypadku upadacytynibu, hiperlipidemia (15,2 proc.) i zakażenie wirusem opryszczki zwykłej (8,7 proc.) w przypadku abrocytynibu oraz hiperlipidemia (10,6 proc.) i zakażenia górnych dróg oddechowych (6,4 proc.) w przypadku baricytynibu.
– Podsumowując, nasza retrospektywna analiza sugeruje, że wcześniejsze niepowodzenie leczenia dupilumabem nie miało istotnego wpływu na krótkoterminową skuteczność terapii inhibitorami JAK w przypadku atopowego zapalenia skóry – napisali autorzy badania.
