Czy stymulacja nerwu błędnego może wyleczyć skórę?
Przezskórna stymulacja nerwu błędnego (taVNS) daje obiecujące wyniki w leczeniu teleangiektatyczno-rumieniowatej postaci trądziku różowatego (ETR) – wynika z najnowszych badań opublikowanych w „JAMA Dermatology”.
Leczenie teleangiektatyczno-rumieniowatej postaci trądziku różowatego (ETR), charakteryzującej się uporczywym rumieniem i napadowym zaczerwienieniem twarzy, pozostaje jednym wyzwań we współczesnej dermatologii.
Coraz więcej dowodów wskazuje na kluczową rolę osi neuro-immunologiczno-skórnej w patogenezie tej choroby, co skłania do poszukiwania innowacyjnych, niefarmakologicznych metod leczenia. Jedną z nich jest przezskórna stymulacja nerwu błędnego (taVNS) – technika neuromodulacyjna o udowodnionym działaniu przeciwzapalnym. Najnowsze, randomizowane badanie kliniczne jako pierwsze weryfikuje jej skuteczność w leczeniu ETR.
W jednoośrodkowym, randomizowanym, podwójnie zaślepionym badaniu klinicznym wzięło udział 72 pacjentów z ETR. Uczestników losowo przydzielono w stosunku 1:1 do grupy otrzymującej przez 3 tygodnie taVNS lub do grupy otrzymującej stymulację pozorowaną (placebo). Głównym celem badania była ocena zmiany nasilenia rumienia (w skali CEA), jak również wpływ terapii na wiele częstych chorób współistniejących (takich jak lęk, depresja, migrena czy zaburzenia snu).
Po 3 tygodniach leczenia zaobserwowano istotną statystycznie i klinicznie znaczącą redukcję nasilenia rumienia w grupie taVNS. Co jednak najbardziej uderzające i co stanowi o unikalności tej terapii, stymulacja nerwu błędnego przyniosła również istotną i trwałą (utrzymującą się w 24-tygodniowej obserwacji) poprawę w zakresie współistniejących problemów ogólnoustrojowych. W grupie taVNS stwierdzono redukcję nasilenia objawów lęku i depresji, a także poprawę w zakresie zaburzeń snu, migreny i odczuwanego zmęczenia. Terapia była przy tym bardzo dobrze tolerowana i bezpieczna, z minimalną i porównywalną z placebo liczbą zdarzeń niepożądanych.
Odkrycia te otwierają zupełnie nowe perspektywy terapeutyczne – wskazują na potencjał leczenia ukierunkowanego na wspólne, neurogenne mechanizmy leżące u podstaw ETR i jego systemowych manifestacji.
