Artykuły autora: Marzena Demska
 
Dodane 26.11.2010
>Rola probiotyków w leczeniu eradykacyjnym Helicobacter pylori
Helicobacter pylori (H. pylori) jest przystosowaną do bytowania w żołądku bakterią, mogącą powodować wiele chorób, takich jak choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, chłoniak żołądka typu MALT, przewlekłe zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka z metaplazją jelitową, rak żołądka, przewlekła niedokrwistość z niedoboru żelaza, przewlekła idiopatyczna plamica małopłytkowa. U dzieci wskazaniem do diagnostyki w kierunku zakażenia H. pylori są sugerujące chorobę organiczną objawy ze strony przewodu pokarmowego. Ich nasilenie powinno uzasadniać włączenie leczenia eradykacyjnego. Złotym standardem rozpoznania zakażenia jest wynik badania endoskopowego górnego odcinka przewodu pokarmowego wraz z biopsją błony śluzowej żołądka. Stwierdzenie zmian w badaniu endoskopowym oraz zakażenia H. pylori jest wskazaniem do leczenia. Leczenie polega na stosowaniu przez minimum 7 dni inhibitora pompy protonowej w skojarzeniu z dwoma antybiotykami. Jest to tzw. złoty standard leczenia eradykacyjnego, którego skuteczność zależy od wielu czynników, w tym antybiotykowrażliwości patogennego szczepu H. pylori oraz przestrzegania zaleceń lekarskich. Nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich często wiąże się z występowaniem uciążliwych, niepożądanych objawów leczenia. Włączenie do standardowego leczenia eradykacyjnego preparatu probiotycznego może wywierać korzystny wpływ na przebieg oraz wynik końcowy terapii, m.in. poprzez zwiększenie skuteczności leczenia i w efekcie zmniejszenie narażenia na leczenie drugiego wyboru.
 
Dodane 26.11.2010
Rola pankreatoduodenektomii paliatywnej w leczeniu zaawansowanych guzów głowy trzustki
Cel pracy: Ocena roli pankreatoduodenektomii paliatywnej w leczeniu zaawansowanych guzów głowy trzustki na podstawie porównania wyników leczenia guzów głowy trzustki przy zastosowaniu pankreatoduodenektomii paliatywnej (PDP) i zespoleñ omijaj¹cych (ZO). Materiał i metody: Analizie poddano 40 chorych (22 kobiety i 18 mê¿czyzn) z miejscowo zawansowanym guzem głowy trzustki, którzy byli leczeni w klinice pomiêdzy styczniem 2000 r. a grudniem 2003 r. U 28 chorych wykonano pankreatoduodenektomiê paliatywn¹, a u 12 zespolenie omijaj¹ce. Wyniki: W grupie 28 chorych poddanych PDP u 12 (42,8%) wykonano rekonstrukcję przewodu pokarmowego sposobem Traverso, w 6 (21%) przypadkach sposobem Whipple’a. W drugiej grupie 12 chorych wykonano zespolenia omijające: tylko żółciowe 4 (33%), żółciowe i pokarmowe 8 (66%). Średni czas operacji w grupie PDP wyniósł 2,8 godz., a w grupie ZO 1,5 godz. Powikłania pooperacyjne pojawiły się u 25% chorych po PDP i 33,3% po ZO. Relaparotomię wykonano u 3 (10,7%) chorych po PDP i 2 (16,6%) chorych po ZO. W grupie chorych poddanych PDP w okresie pooperacyjnym zmarło 2 (7,1%) chorych, a po ZO 1 (8,3%) chory. Wnioski: Wyniki wczesne leczenia operacyjnego zaawansowanych guzów głowy trzustki za pomocą PDP i ZO są porównywalne. Chorzy z zaawansowanym procesem nowotworowym głowy trzustki mają większe szanse na dłuższe życie po PDP niż po ZO.
 
Strona:    Poprzednia   55   56   57   58   59   60   61   62   Następna